Voynich Yazıları

Yale Üniversitesindeki “Beinecke Nadir Kitaplar ve El Yazmaları Kütüphanesi”, 240 sayfalık bir kitabın tek kopyasına sahiptir. Bu kitabın karbon tarihi 1420’ler olarak hesaplandı, parşömen sayfalarında kıvrımlı el yazıları ve bir rüyadan alınmış gibi görünen, 

el yapımı resimler var.

24×16 santimetre olan bu kitap, Voynich el yazması olarak anılıyor ve tarihin çözülmemiş en büyük gizemlerinden birisidir. 

Voynich gizemli el yazması, 1912 yılında, bir sahaf ve antik kitap satıcısı/koleksiyoncusu Wilfrid Voynich tarafından, bir Cizvit

manastırında tesadüfen keşfedilmiştir.

W.Voynich Polonyalı ve hayatını kitap uzmanı olarak kazanan, alanında uzman bir kişiydi. 

240 sayfalık bir el yazması olan Voynich elyazmasının, nedense son birkaç sayfası yırtılmış ve kitaptan koparılmıştır. Bunun kim ya da ne sebeple yapıldığı bilinmemektedir.

İlginç olan şeylerden biri de, metnin, tıpkı Sami dillerinde olduğu gibi soldan sağa doğru yazılmış olmasıdır. Sayfaların çoğunda illüstrasyonlar veya diyagramlar vardır. Bazı sayfalar katlanabilir sayfalardır, 

Bulunduğu tarihten beri içinde ne yazıldığı çözülmeye çalışılan Voynich el yazması, hem Birinci Dünya Savaşı’ndan hem de 2. Dünya Savaşı’ndaki Amerikan ve İngiliz akademisyenler dahil birçok profesyonel ve amatör kriptograf uzmanı tarafından incelenmiştir. 

Maalesef girişilen çabaların hiçbiri sonuç vermeyince, elyazması, gizemli kitaplar alanında bir fenomen haline gelmiş, bu durum birkaç asparagas çözüm iddiaları haricinde günümüzde de sürmüştür. 

Bugüne dek ortaya birkaç hipotez atılsa da, Voynich el yazması çözülememiştir. 

Kitabın içerdiği bitki resimlerinin çeşitliliği ve ayrıntılı olması, ayrıca büyüteç altına tutulmuşçasına detaylar verilmesi, kitabın şifalı bitkiler hakkında özel bilgiler veren bir kitap olduğunu akla getiriyor. 

Bu arada bazı bitkiler bu dünyaya ait değil ve ilaveten büyüteç 1400 yıllarında keşfedilmemişti! Bununla beraber astroloji haritalarının olması ve detaylar astrolojik bir kitap olabileceği ihtimalini de düşünülmesine sebep olmaktadır. 

Bir büyü tarifleri olduğunu söyleyenlerde bulunmaktadır. Ayrıca, kitapta gösterilen, bir yeşil suyun içine giren kadınlarla tasvir edilen resimler, bu eserde bir gençlik iksirinden de bahsedilmiş olabileceğini düşüncesini de dillendirmiştir. 

Uzmanlar tarafından titizlikle incelenen elyazmasının koparılan sayfalarıyla aslında toplam 272 sayfa olduğu tespit edilmiştir. Özellikle yırtıldığı, bu parçalanmanın kazara olmadığı konusunda uzmanlar görüş birliğine varmıştır. 

Kitapta kullanılan lisan, bugün dünyamızda kullanılan veya kullanılmayan her türlü dil yapısıyla aynı fonetik özellikleri taşıması sebebiyle uydurma bir lisan olmadığını ispatlamıştır. El yazmalarının rastgele bölümlerinden alınan örneklerin radyokarbon testine tabi tutulması 

2009 yılında Arizona Üniversitesi’nde yapıldı. Sonuçlar, gayet stabilizeydi. Elyazması 1400-1439 yıllarında yazılmıştı. Diğer bir test sayesinde, tam olarak ortaya konulan netice: buzağı derisinden yapılan kapaktı. 

Birçok sayfa, boya ile renklendirilmiş önemli çizimler veya 

çizelgeler içerir. Polarize ışık mikroskobu kullanılarak yapılan modern analizlere dayanarak, metin ve şekil ana hatları için bir kalem ve demir tutkal mürekkebi kullanıldığı tespit edilmiştir 

Boyalar o dönem düşünüldüğünde, elde edilmesi kolay olmayan ve pahalı ve kaliteli türdendir. Birçok araştırmacı kelimelerin son derece düzenli yapılarına yorum yapmışlardır. Metnin içindeki alfabenin dağılımı da gariptir: Stephan Vonfelt’in bir çalışmasını gösterdiği gibi 

kronoloji, kısmen Çince’de bulunan Avrupa dilleri arasında bilinmeyen korelasyonlar ortaya koymaktadır. Voynich El Yazması yapay zeka tarafından da çözülmeye çalışılmış fakat elde edilen sonuç araştırmacıları memnun etmemiştir. 

Genel olarak anagramik şekilde kodlanmış ibranice ile benzerlikler bulunmuştur. Fakat araştırmacılar kullanılan yöntem ile kitabın birçok dile uyarlanabileceğini belirtmektedir. 

Voynich El Yazması gizemi halen tam olarak çözülmüş değil. Kitabın kimin ne amaçla yazdığı ve neden kimsenin bilmediği bir dil kullandığı halen bir sır.